อ้างอิง ของ พระยาไชยบูรณ์ (จัน)

เชิงอรรถ
  1. 1 2 สมมตอมรพันธุ์, พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระ และคณะ. (2545). เรื่องตั้งเจ้าพระยาในกรุงรัตนโกสินทร์. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร. 404 หน้า. ISBN 974-417-534-6 อ้างใน จดหมายเหตุปูนบำเหน็จรัชกาลที่ ๑ และ พระราชพงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ ๑.
  2. ↑ ประวัติศาสตร์ชาติไทย (ตอนสำคัญ). พิมพ์แจกในงานพระราชเพลิงศพ นายสุดใจ ชื่นเกษม. พระนคร: โรงพิมพ์สมรรถภาพ, 2483. 118 หน้า
  3. 1 2 สมบัติ พลายน้อย. (2517). สารานุกรมประวัติศาสตร์ไทย. กรุงเทพฯ: บำรุงสาส์น. 508 หน้า.
  4. 1 2 พระราชพงศาวดารสยาม: ปริเฉท 2. พระนคร: ศึกษาพิมพาการ, 2434. 160 หน้า.
  5. ↑ ศรีพนม สิงห์ทอง. (2505). ชัยชนะของพระยาพิชัยดาบหัก. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์. 410 หน้า.
  6. 1 2 3 ประยูร พิศนาคะ. (2513). สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช และพระยาพิชัยดาบหัก (จ้อยหรือทองดีฟันขาว) เล่ม 2: วรรณกรรมทางอากาศ ณ 01 ภาคพิเศษ กองบินยุทธการ. กรุงเทพฯ: สำนักหอสมุดกลาง 09. 463 หน้า.
  7. 1 2 ก.ศ.ร. กุหลาบ ตฤษณานนท์. (2448). มหามุขมาตยานุกูลวงศ์ ว่าด้วยลำดับวงศ์ตระกูลขุนนางไทยทั้งสิ้นในแผ่นดินสยาม. พระนคร: สยามประเภท, ร.ศ. 124.
  8. 1 2 3 ต้นวงศ์ตระกูลพะญาศรีสหเทพชื่อทองเพ็ง. หน้า (ฏะ).
  9. ↑ ประยุทธ สิทธิพันธ์. (2505). ต้นตระกูลขุนนางไทย. พระนคร: คลังวิทยา. 544 หน้า.
  10. 1 2 สำราญ ทรัพย์นิรันดร์, (บรรณาธิการ). (2523). ช่อฟ้า, 15. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์อักษรสมัย.
  11. ↑ ประชุมพงศาวดาร ภาคที่ 6. พระนคร: โรงพิมพ์ไทย, 2457.
  12. ↑ คณะกรรมการอำนวยการจัดงานฉลองสิริราชสมบัติครบ ๕๐ ปี. (2551). ประชุมพงศาวดารฉบับกาญจนาภิเษก เล่มที่ 11. กรุงเทพฯ: กองวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร. ISBN 978-974-417-887-9
  13. ↑ กฤตภาส โรจนกุล. (2554). โรจนกุล ชีวประวัติและเชื้อสายสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: [ม.ป.ท.]. อ้างใน ลิขิตปรีชา (คุ้ม), หลวง. (2377). ธรรมเนียบตระกูลสังเขปครั้งกรุงเก่า. ม.ป.ป., ร.ศ. 53.
  14. ↑ จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระฯ. (2463). พระราชกรัณยานุสร พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๕ ตอนว่าด้วยพระราชพิธีศรีสัจปานกาล. พระเจ้าพี่นางเธอ พระองค์เจ้าจุฑารัตนราชกุมารี โปรดให้พิมพ์ครั้งแรกในงานพระราชทานเพลิงศพ เจ้าจอมมารดามรกฎ รัชกาลที่ ๕ เมื่อปีวอก พ.ศ. ๒๔๖๓. พระนคร: โรงพิมพ์ไทย. 159 หน้า. หน้า 56.
  15. ↑ ณัฐวุฒิ สุทธิสงคราม. (2528). สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรีมหาราช. กรุงเทพฯ: รวมข่าวการพิมพ์. 447 หน้า. หน้า 32.
  16. ↑ ดวงพร ทีปะปาล. (2535). สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช. กรุงเทพฯ: อำนวยสาส์น. 125 หน้า.
  17. ↑ ต้นวงศ์ตระกูลพะญาศรีสหเทพชื่อทองเพ็ง. หน้า (ฐิ)–(ฐี).
  18. 1 2 ดำรงราชานุภาพ, สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยา. (2505). พระราชพงศาวดารฉบับพระราชหัตถเลขา. พระนคร: โอเดียนสโตร์. 622 หน้า.
  19. ↑ หน่วยส่งเสริมการอ่านและการเรียนรู้ สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. วันนี้ วันสำคัญในเดือนมีนาคม: วันนักขาว/วันสื่อสารมวลชนแห่งชาติ ( 5 มีนาคม).
  20. ↑ เชาวน์ รูปเทวินทร์. (2528). ย่ำอดีต พระราชประวัติ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชกับงานกู้อิสรภาพของชาติไทย. เล่มที่ 1. กรุงเทพฯ: พี.วาทิน พับลิเคชั่น.
  21. ↑ บังอร ปิยะพันธุ์. (2538). ประวัติศาสตร์ไทย : การปกครอง สังคม เศรษฐกิจ และความสัมพันธ์กับต่างประเทศก่อนสมัยสุโขทัยจนถึง พ.ศ. 2475. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์. 313 หน้า. ISBN 978-974-277-228-4
  22. ↑ บุญทรง ไทยทำ. (2526). ประวัติวีรบุรุษและวีรสตรีไทย. กรุงเทพฯ: บรรณกิจ. 232 หน้า. ISBN 978-974-220-938-4
  23. ↑ ต้นวงศ์ตระกูลพะญาศรีสหเทพชื่อทองเพ็ง. หน้า (ฐี).
  24. ↑ ดำรงราชานุภาพ, สมเด็จฯ กรมพระยา และกรรมการหอพระสมุดวชิรญาณ. (2507). ประชุมพงศาวดาร เล่มที่ 8. กรุงเทพฯ: คุรุสภา.
  25. ↑ นวลแสงทอง (ประโพธ เปาโรหิตย์). (2533). สมบัติเจ้าพระฝาง. กรุงเทพฯ: โลกทิพย์. 343 หน้า.
  26. ↑ แรเงา. (2548). ตากสินมหาราช. บทประพันธ์และบทโทรทัศน์: แรเงา ; เรียบเรียงจากบทละครโทรทัศน์: บงกชเพชร. กรุงเทพฯ: ดอกหญ้ากรุ๊ป.
บรรณานุกรม

ใกล้เคียง